Skip to main content

ఎవరి నుండి ఏం కావాలి?

ఎవరి నుండి ఏం కావాలి?

ప్రపంచానికి దూరమవుతామేమోనని నిరంతరం మాట ద్వారా, చేత ద్వారా అస్థిత్వపు పోరాటంలో పెనుగులాడడం.. మనల్ని మనకు కాకుండా చేస్తోంది…

విషయమేమిటో అర్థం కావాలంటే…

మనిషి సంఘజీవి.. సంఘంతో కలిసి మెలసి ఉంటే సంఘం హర్షిస్తుంది… మనిషికి మానసిక భరోసానూ లభిస్తుంది…

ఒక సగటు మనిషిగా మనం సంఘం నుండి ఆశించవలసిన దానికన్నా ఎక్కువ ఆశించడం మొదలెట్టినప్పుడే వ్యర్థప్రయాసలు మొదలవుతాయి…

సొసైటీ, మనుషులూ మన జీవితంలో play చెయ్యాల్సిన role చాలా కొద్ది భాగమే… కానీ మనం చాలా expect చేస్తున్నాం….

మనకు అప్రిషియేషన్ సొసైటీ నుండే రావాలీ.. మన ఇగోలు సొసైటీ చేతే శాటిస్‌ఫై చేయబడాలి… మనం కోరుకునే “రాముడు మంచి బాలుడు” ఇమేజ్‌ సొసైటీ నుండే కావాలి….

అప్రిషియేషన్, ఇగో సంతృప్తి, క్లీన్ ఇమేజ్ వంటివి సొసైటీ ద్వారా ఒకప్పుడూ మనుషులకు లభించేవి.. ఇప్పుడూ లభిస్తున్నాయి… అయితే తేడా అల్లా.. ఇప్పుడు మనం చేసే ప్రతీ పనీ ఆ results వస్తాయా లేదా అన్న expectationతో చేస్తున్నాం… అంతకుముందు మనం గుడ్డిగా పని చేసుకుంటూ పోతే అవి ఆటోమేటిక్‌గా వచ్చేవి.

———————-

సో మనిషి నిరంతరం సొసైటీ తనకి కొమ్ము కాయాలనుకుంటున్నాడు… తాను చేసే ప్రతీ పనీ గుర్తింపూ, అప్రిషియేషన్, మంచో, చెడ్డో, న్యూట్రలో ఏదో ఒక ఇమేజ్ అందరూ గుర్తుంచుకునేది కావాలని తాపత్రయపడుతున్నాడు.. అందుకే ఈ మధ్య “I am very bad boy.. I am very bad girl… I am typical to understand” అంటూ తమకి తాము ప్రత్యేకతను ఆపాదించుకుంటూ మనుషులు taglineలు తగిలించుకుంటున్నారు.

ప్రపంచం కోసం పనిచేయడం వేరు… ప్రపంచం నుండి ఆశిస్తూ పనిచేయడం వేరు…

ఎప్పుడైతే ఈ రెండింటి మధ్యా సన్నటి గీతా చెరిగిపోయిందో..

గొప్ప గొప్ప వాళ్లు కూడా ప్రపంచం కోసం పనిచేయడం మానేసి… ప్రపంచం నుండి ఆశిస్తూ పనిచేయడం మొదలెడుతున్నారు.. వారికున్న సహజసిద్ధంగా వచ్చే fragranceని కూడా చేజేతులా పోగొట్టుకుంటున్నారు.

మనల్ని మనం మార్కెట్ చేసుకోవడం.. ప్రపంచం దృష్టిలో ఓ గొప్ప ఇమేజ్‌లో నిలబెట్టుకోవాలనుకోవడం… క్రేజీగా ఉండొచ్చు.. కొంత థ్రిల్‌నీ, అప్రిషియేషన్‌నీ సాధించి పెట్టొచ్చు…

కానీ…….

మనం ప్రశాంతంగా ఉండలేకపోతున్నాం…

ఎదుటి వారు మన ఇగో సంతృప్తి పరిస్తేనే మనకు సంతోషం వస్తుందనుకుంటే.. ఇగోలతోనూ, మనుషులతోనూ పనిలేని మన స్వంత సంతోషం మనం మర్చిపోయినట్లే కదా?

ఎదుటి వారు అప్రిషియేట్ చేస్తేనే మన రొమ్ములు పొంగిపోతున్నాయంటే… మనం తినే ఆహారం ద్వారా సమకూరే శక్తీ.. ఆ శక్తి ద్వారా జ్వలించాల్సిన fire మనలో చల్లారిపోతున్నట్లే కదా?

———————————-

నిరంతరం ఎక్కడోచోట మొహం దేబిరించుకుని పొగడ్తల కోసమో, స్ఫూర్తి కోసమో, ఇగో సంతృప్తి పడడం కోసమో వేచి చూస్తున్నామంటే మనం ఫిజికల్లీ అండ్ మెంటల్లీ unfit అనే కదా అర్థం?

ధన్యవాదాలు

Comments

Popular posts from this blog

గణతంత్రం అంటే ఏమిటి ?

[8:40 PM, 2/2/2019] అమర్నాథ్ పాకలపాటీ: భారత గణతంత్ర దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు! భారతదేశంలో గణతంత్ర దినోత్సవాన్ని భారత రాజ్యాంగం అమలులోకి వచ్చిన రోజుగా జరుపుకుంటారు. ప్రతి సంవత్సరం జనవరి 26ను భారత గణతంత్ర దినోత్సవంగా జరుపుతారు. 26 జనవరి 1950లో భారత ప్రభుత్వ చట్టానికి (1935) బదులు భారత రాజ్యాంగం దేశపరిపాలనకు మార్చడాన్ని భారత గణతంత్ర దినోత్సవం అంటారు. భారత రాజ్యాంగ సభలో నవంబర్ 26, 1949న రాజ్యాంగం ఆమోదం పొందగా భారతదేశం స్వతంత్ర గణతంత్రంగా ఆవిర్భవించేందుకు జనవరి 26, 1950లో దీనిని ఒక ప్రజాతంత్ర పరిపాలన పద్ధతితో పాటుగా అమలులోకి తీసుకురావాలని నిర్ణయించారు. 26 జనవరినే ఇందుకు ఎంచుకోవడానికి చారిత్రికమైన కారణం ఉంది. 1930లో భారత జాతీయ కాంగ్రెస్‌ పూర్ణ స్వరాజ్‌ని ఆ రోజే ప్రకటించుకుంది. అందుకు సంపూర్ణ స్వరాజ్యమైన రాజ్యాంగం అమలు ఈ రోజున చేయాలని నిర్ణయించారు........ చరిత్ర :- జనవరి 26, 1950న భారతదేశానికి రాసుకున్న రాజ్యాంగం అమలులోకి వచ్చింది. భారతదేశంలోని అన్ని ప్రాంతాల నుంచి గెలుపొందిన రాజనీతివేత్తలు, రాజకీయ నేతలు, వివిధ రంగాల నుంచి నామినేట్ చేసిన నిపుణులు కలిసి భారత రాజ్యాంగాన్ని చర్చలు, నిర్ణయాల ద్వారా ...

మాట ఎలా మాట్లాడాలి ఎలా మాట్లాడకూడదు Inspirational Speech by Amarnath

మాట ఎలా మాట్లాడాలి ఎలా మాట్లాడకూడదు Inspirational Speech by Amarnath

ఎక్కడితే స్త్రీలు గౌరవించబడతారో ఆ దేశం సస్యస్యామలంగ వుంటుంది

ఎక్కడితే స్త్రీలు గౌరవించబడతారో ఆ దేశం సస్యస్యామలంగ వుంటుంది . అందుకే ఒక కవి స్త్రీ గురించి ఇలా రాసాడు బ్రతుకు ముల్లబాటలోన్ జతగా స్నేహితురాలవయ్తివి....కన్నీళ్ళు తుడిచే వేళ తోడబుట్టిన చెల్లెవైతివి....వెనక ముందు రాలినప్పుడు వెన్నుతట్టిన భార్యవైతివి....పురిటి నొప్పుల బాధ తెలియని పురుష జాతికి తల్లివైతివి.....అని అన్నారు. కష్టంలో ముందుండి.... సుఖంలో క్రిందుండి....విజయంలో వెనకుండి ....ఎల్లప్పుడు పక్కనుండేదే స్త్రీ. స్త్రీని పూర్వ కాలంలో అబల అనగా బలం లేనిది అనేవారు. పూర్వం స్త్రీలు ఇంటి పట్టున ఉండి ఇంటి పనులు చేసుకొనేవారు. వివాహితలు ఇంటిని చక్కదిద్దుకుంటూ భర్త, పిల్లల యొక్క బాగోగులు చూసుకొనేవారు. ఆ విధంగా గృహిణి పాత్ర నూరు శాతం వహించేది. యుద్ధానికి వెళ్ళే పురుషులను ఆశీర్వదించేవారు. కాని నేడు స్త్రీలు బయటకు వచ్చి పురుషులతో పోటీగా చదువుతూ, ఉద్యోగాలు చేస్తూ, పురుషుల పరిమితమైన విజయాల్ని సైతం దక్కించుకుంటున్నారు, పూర్తి ఆర్థిక స్వేచ్ఛను అనుభవిస్తున్నారు. ఆధునిక కాలంలో ఆడది అబల కాదు 'సబల' అనగా పురుషులతో సమాన స్థాయికి చేరుకోగలదు అని నిరూపించుకుంటున్నారు. నేటి స్త్రీ ఉద్యోగాల వల్ల ఎంతో ఒత్తి...